Het begrenzen van de vrijheid van de patiënt is zeer ingrijpend, op de eerste plaats voor de patiënt, maar ook voor de familie. Het ingrijpen in deze vrijheid gebeurt meestal door ‘dwang en drang’ (vrijheidsbeperkende maatregelen).
Concreet vallen o.a. volgende maatregelen onder ‘dwang en drang’: regels en afspraken, beperking van het uitgaan, afzonderen en fixeren, dwangopname, beheer van de goederen, medicatie onder dwang, …
Dwang en drang maatregelen kunnen enkel en alleen genomen worden indien de toestand van de patiënt dit vereist en andere geschikte vormen van (vrijwillige) behandeling/zorg uitgeput zijn.
Tijdens het vorige praatkaffee stonden westil bij bepaalde toepassingen van vrijheidsbeperkende maatregelen. Op 31/03/2015 gaan we daar graag op door aan de hand van een panelgesprek onder leiding van Chris De Nijs, journalist van de VRT.
Het panel zelf bestaat uit een familielid, een cliënt-ervaringsdeskundige, een psychiatrisch verpleegkundige, een vrederechter en een huisarts.
Na deze inleiding is er uiteraard weer voluit tijd voor een ongedwongen babbel en drankje aan de tafels.
