Bart studeert aan de filmacademie als het noodlot toeslaat. De student kampt met zijn eerste psychose, maar weigert hulp te zoeken zodat hij steeds verder aftakelt.
Het scenario van de dramafilm is gebaseerd op ervaringen van Bas Labruyère. De 35-jarige regisseur heeft de ziekte schizofrenie en heeft zelf te kampen gehad met psychosen. Pas na drie jaar liet hij zich opnemen in een psychiatrische kliniek. Na zijn herstel schreef hij een brief om zijn ervaringen met zijn familie en vrienden te delen. Gestimuleerd door zijn behandelaar, Wim Veling, besloot hij de brief te verfilmen.
“Verloren jaren is de eerste film waarbij de kijker door de ogen van een ervaringsdeskundige een psychose ervaart.”
Daarna is er voluit tijd voor een ongedwongen babbel en drankje aan de tafels.
